Yetersizlik Duygusu…

Merve merhaba
Bende aynı şeyleri yaşıyorum, yaşadım. sürekli bir yetersizlik ve yalnızlık hissi, beni de çok yıpratıyor. Desteksizbebek bakmak inanılmaz zor. Bende sürekli ağlıyorum maalesef. Annelik hayatımda tattığım en zor duygu, çoğu zaman baş edemiyorum, yanlız değilsin arkadaşım.
Benim bebeğim de 3. Ayına kadar tummy time dan nefret etti bende o videoları görünce üzüldüm hep, sonra ben onun yerine tiger hold denen tutuş ile kaslarını güçlendirmesini sağlamaya çalıştım ama şimdi tummy time seviyor, bi anda hoşuna gitmeye başladı eğitici köpekçik var fp nin onu sevdiği için sanırım duruyor. Benim kızım zeka kartlarını seviyor, bir de ben ona minki ile bonki kitap seti aldım onu da sevdi, ama mesela hikaye kitaplarında siyah beyaz karakterler daha çokilgisini çekiyor. Benim bebeğimin hep gaz problemi vardı şimdi meme reddi, beslenme ve uyku problemleri var ve biz de bazı günler hiç bir aktivite yapamıyoruz bende çok üzülüyorum böyle günlerdekendimi çok yetersiz bebeğimi eksik kalmış gibi hissediyorum ama uzmanlar bazen sadece bebekle konuşmanın bile yeterli olabileceğini söylüyor. Bence en önemlisi onunla karşılıklı iletişimde olmak, oyuncak vs bunlar 2.sırada olmalı zaten.
Lütfen canını sıkma ve o videoları görmezden gel, izleme hatta. Ben farketmeden kendimi hep kıyasladım insan ister istemez yapıyor, ama biraz aştım şimdi kıyaslamayı.

Sevgili anne unutma annelik duygusunu tatmış tadacak olan herkes hemen hemen yetersizlik duygusunu yaşamış yaşayacaktır anneysen ne yaprsan yap hep bir daha fazla mi yapsaydım böyle mi yapsaydım şöyle mi yapsaydım diceksin bu insanı her yönden yipratsa da var olan bir gerçek o yüzden bunu kabullen ve emin ol sen elinden geleni fazlaca yapıyorsun dur lütfen sosyal medyada gördüğün şeylere inanma ve takılma onlar o videoları çekmek için kim bilir kaç kez deneme yaptılar kim bilir bize gülerken arkada ne zorluk cekiyolar bilemeyiz o yüzden bu tarz şeylere hiç ozenmedim sizinde ozenmemenizi tavsiye ederim . çünkü annesi olarak o çocuğu en iyi bilen onun hoşuna ne gider ne gitmez ne yer ne yemez her şeyi bilen sizsiniz emin olun yaptığınız her şey çocuğunuz için yeterli zamanı gelince kendi istediğini yapacaktır zaten ben de desteksiz yapayalnız büyüttüm kızım 1 yaşında öfke ağlama krizleri yetersizlik duygusu değişen hormanlar ve beraberinde getirdiği olumsuz negatif düşünce bunlar çok zor ama şunu bil hepsi yavaş yavaş geçicek belki geçerken birçok şeyi götürecek bizden ama bir gün hepsi geride kalıcak eğer ben yetersiz miyim diye düşünüyorsan bilki bunu düşünmen bile seni dusunceli ilgili yeterli bir anne yapıyor

Sakın instamomlarla kıyaslamayın kendinizi onlar içerik üretmek için çekim yapıyorlar yoksa her gün her gün kim uğraşır farklı farklı etkinliklerle siz bol bol bebeğinizle konuşun en iyi gelişim iletişimdir günlük oyuncaklarıyla oynatıyorsanız yeterlidir her çocuğun gelişimi kendine özeldir bazıları tembeldir yüzüstü durmak istemez bazıları 5. Ayında emeklemeye başlar akışa bırakın kendinizi tabiki bebeğiniz için faydalı şeyler yapın arada ama her gün kimse yapmaz ve illaki kendinizede zaman ayırın eğer bebek kendi kendine duruyorsa bırakın dursun biraz koyun anakucağına dursun siz kendi işinizi yapın. Bu yetersizlik değil tek başına çocuk büyütmenin zorluğu ve aynısı yaşayan binlerce anne var. Benim bebeğimde tummy timedan hoşlanmıyordu iki dk sonra ağlamaya başlıyordu 8 aylık hala emeklemiyor yüzüstü süresi uzadu ama en azından döne döne oyalandırıyor kendini dönmeyi öğretmeye çalışın o zaman baya oyalıyorlar kendini

Merve hanım, dört yıl lisans iki yıl yüksek lisans yaptım. Çocuk-ergen uzmanıyım. Bebeğimi kenara bırakıyorum, işlerimi hallediyorum. Bazen ağlıyor yetişemiyorum. Her gün harika ek gıdalar yapmıyorum. Her güne 4-5 etkinlik koymuyorum. Demem o ki normali budur. İnsanız 🙏🏻 yoruluyoruz, çabalıyoruz. Tabii yetersizlik hissi anneliğin doğasında var fakat kendimizi böyle yormayalım. Sosyal medyada var olan mükemmel annelik yarışına dahil olmayalım. Yaptıklarınız gayet güzel kimi zaman daha fazlası kimi zaman daha azı olur. Ritmi kendiniz belirleyin. Üstelik bebeğiniz daha 4 aylık. Göz göze sohbet etmek sarılmak öpmek temas kurmak en temel ve en yeterli etkinliktir. Mutlu bebekler için mutlu ve rahat anneler gerekir. Sevgiyle kalın 💐

Ben de Yaren hanıma katılıyorum. Ben de lisans eğitimimle beraber yüksek lisansımı henüz tamamladım ve bu süreçte doğum yaptım oğlum 5 aylık oldu bile. Ben çocuk gelişim uzmanı olmama rağmen her gün ayrı ayrı etkinlikler yapamıyorum. Ben de bazen sizin gibi düşündüm ama şuan öyle düşünmüyorum. Ayrıca çocukları sürekli yapılandırılmış etkinliklerle oynatmaya gerek yok bazen sadece oturup gülüşmeniz bile çok faydalıdır(ki bizim en çok yaptığımız şey). Sosyal medyaya bakacak olursak oturup hepimizin ağlaması lazım sanırım😊 Orda herkes geziyor, herkes mükemmel ebeveyn, herkes çok güzel vs vs. Lütfen buna takılmayın. Bebeğinizle o anın tadını çıkarın yeterli

Benim bebeğim de kolik ve sancılı geçiyor vaktimiz vakit buldukça tummy time yapıyoruz kitap okuyoruz evi geziyoruz konuşuyoruz dışarı çıkmaya çalışıyoruz ama çok çıkamıyoruz çok ağlıyor çünkü.. tükendim ben ama 4 ayda.. sürekli gazı var uykuya derin dalamıyor,2 kez meme reddi yaptı gazdan.emiyor ama stresle sütüm azalıyor kilo alıyorum strese bağlı yemek ve süt yapsın diye yemekten.. meme reddinde sinir krizi geçirdim resmen.. dünde yine 3. Kez red yaşadık ve ben artık bebeğimi eşime verdim yok yapamıyorum diye… çok zor süreç 38 yaşındayım yüksek lisans yaptım yönetici olarak çalıştım herşeyi kendim yaptım böyle çaresiz hissetmedim hiç bir şekil çocuğuma yetemiyorum diye düşünüyorum sürekli.. doktora götürdüm 5 farklı birşey yok kolik geçecek diyorlar 20. Gün gazı nasılsa 4. Aydayız aynı değişmedi ne yapacağız bilmiyorum inşallah 6. Ayda geriler

Aslı hanım sizi çok iyi anlıyorum. Benim oğlum doğduğundan beri memeni hiç tutmadı aylarca uğraştım her şeyi denedim öyle üzüldüm yıprandım ki sadece bu nedenle bile sağarak 4 ay verebildim. Bunun yanında çocuk büyütme sorumluluğu, eski hayatının bitmesi, yepyeni bir hayat gerçekten psikolojiyi zorluyor. Bazı çocuklarda daha uzun sürüyor o gaz ama geçecek biraz daha sabır. Bu süreçte olabildiğince sosyal destekleriniz varsa faydalanın, kendiniz için bir şeyler yapın. Çocuğunuza elinizden gelenin en iyisini yapıyorsunuz eksiklerimiz olacak hiç kimse mükemmel değil mükemmel olmaya da çalışmayın lütfen buna gerek yok🙏🏽

Merve hanım kendinizi üzmeyin, annelik herkes için başka başka geçiyor. Hatta her çocukta farklı ilerliyor. İlk çocuğumu 8 yıl önce doğurdum, sosyal medyası, mahalle teyzesi derken psikolojim alt üst oldu ve lohusa depresyonuna girdim, ardından yardım almayı reddedip "ben hallederim" dedikce depresyonum daha da ilerledi. Uzunca bir süre saçımı bile taramadığımı biliyorum. 4 ay önce de 2. Çocuğum doğdu, hemen ardından 2 gün sonra babamı kaybettim. Herşey çok kötü olacak diye korkarken küçük oğluma bakıp benim ne kadar iyi olmama ihtiyacı olduğunu düşündüm. Emmiyor mu? Mama veririm. Tummy time yapmıyor mu? Göğsüme yatırır orda boyun kaslarını güçlendiririm (parent tummy time). Sürekli gezmek mi istiyor slingle sarar geçerim. Her gün her saniye dolu dolu olmasına gerek yok. Kaliteli zaman geçirmek için ilginizin, neşenizin tamamen çocukta olduğu yarım saat gayet de yeterli. Altına bir çarşaf serip yere koyun en sakin zamanında, bir çay kahve yapın ve 10 dakikayı kendinize ayırın. Ve unutmayın her çocuk büyür, siz iyi olun ki hem fiziksel hem psikolojik olarak sağlıklı bir anneyle büyüsün

Bende internette gördüğüm aktiviteleri yapmak istedim ama o aktivite oğlumun dikkatini çok da çekmeyebiliyordu, kitap okumayla ilgilide doğduğundan beri kendine uygun kitapları var hiç hikayeyi baştan sona ilgiyle ben okuyup o dinlemedi. Kitaplarını ısırmayı tercih ederdi. Bazen bakıyorum tek başınayken aklına gelince kitabın sayfalarını açıp kendi kendine konuşuyor 😅 ek gıdada gördüğüm tarifleri 1 2 ay yapmaya çalıştım denedim. Ama şimdi bizden ayrı ekstra şeyler ben yapmıyorum o da yemiyor. Ama bizim yediğimiz yiyeceklere ve tatlara etkili. Durum böyle olunca bende instamomları takip etmiyorum. Bebekler aslında dünyayı ve ailesini kendi gözlemleriyle tanıyıp ona göre kendini keşfediyor. Karmaşık hale getirip kalıba sokmaya çalıştıkça başaramadık gibi hissedip kendimizi üzüyoruz. Hiç canınızı sıkmayın herkes kendi çocuğuna en iyi annedir 🌹