Kızımla Tanışma Hikayem

Merhaba buda benim doğum hikayem :)

Hamile kaldığım andan itibaren sezaryen doğum istiyordum. Çünkü kalp ritmi yüksek bir insandım herhangi bir kalp sorunum olmasa da doğuştan nabzım yüksekti ve ıkınırken yada sancı geldiğinde hızın daha fazla artmasını ve normal doğumda beni zora sokmasını istemiyordum.
Hamileliğim rahat geçmişti son ana kadar çalıştım son raddede doğum iznine ayrıldım. Zaten kilo olarakta aşırı kilo almamıştım rahat hareket ediyordum.
Planlı sezaryen gününde doğumumu yaptım. O gün sabah inanılmaz heyecanlıydım hastaneye erkenden gittik yatışım yapıldı ben heyecanımı unutmak için kızımın odasını süslemeye odaklandım :) ama hemen damar yolum açıldı ve nst ye bağlandım. Haliyle yatmak zorunda kaldım odayı eşim ile annem süsledi :)
Sonra verilen saat aralığında doğuma alındım spinal anestezi olacağımı biliyordum biraz bundan korkuyordum ameliyathaneye indiğimde kalbim deli gibi atıyordu.
Masaya oturtuldum koluma tansiyon aleti bağlandı heyecanım inanılamazdı kalbim deli gibi atıyordu. Sonra gittikçe kalabalıklaştı içerisi doktorları bekliyorduk. Anestezi uzmanı geldi ve pozisyonu verdirdiler hiç birşey hissetmedim iğnem yapılır yapılmaz yatırdılar ama bacaklarımı hissediyordum sonda takılacak dediler korktum hâlâ hissediyorum dedim hatta ama hiç birşey hissetmedim hemen Doğuma hazırlandım doktorum gelmişti ameliyat başladı sadece çekiştirme hissediyordum sonra biraz baskı uygulandı ve kızım geldi o çıktıktan sonra ne olduğunu anlamadım bile dikişler başladı. Kafamda kurduğumdan daha hızlı ve kolaydı. Kızımı yanağıma değdirdiler sıcacıktı inanamadım sonra kontrol için götürdüler ardından da ben çıktım.
Yatağıma getirilir getirilmez hemşireler göğüslerimi kontrol etti ve sütümün geldiğini gördüm hemen kızımı emzirdim. Çıktığımda hiç birşey hissetmiyordum arada gelip bastırdılar sonra kum torbası kondu yine birşey hissetmedim sadece bastırdıklarında biraz hissediyorsunuz :) anestezi geçti büyük bir ağrım yoktu sonra gelip temizlediler Allah hepsinden razı olsun. İlk ayağa kalkma anında bit tık zor geldi sonrasında yürürken oda içersinde iyiydim bana göre yatağa geri yatmak daha zordu karın kası sıkmadan salabilmek için zorlandım. Sonra sondam çıktı yine hiç birşey hissetmedim. Daha sonra yürüyüşler başladı bana doktorum hızlı toplamak istiyorsan boş hareket ve merdiven çıkmalısın demişti. Daha ameliyat olduğum gün tek yürüyordum yine tek başıma merdivenleri çıkıp geziyordum. Hiç oturayım diye diretmedim çok hızlı toparladım. Eve geldiğimizde çok rahat gezinip ev işi yapıyordum hiç beklemedim. Doktorum hastaneden çıkarken bebeğe diğerleri baksın sen hareket gerektiren işleri yap demişti gerçekten de haklıymış benim toparlanma sürecim çok hızlı oldu. Sanki adet ağrısı çekmiş gibiydim sadece. Verilen ağrı kesicileri bile almadım. Sadece sezaryen baş ağrısı tetiklediği için sürekli dikkat ettim. Kahve ve çikolata öneriliyor. Ben nabzı yüksek biri olarak kahveyi günde 1 kez türk kahvesi şeklinde tüketiyordum ama doğumdan sonra mucizevi bir şekilde bu sıkıntım gitti hemen sonrasında bardak bardak kahve içmeye başladım anestezi etkisini atlatmak için :) hâlâ istediğim kadar içebiliyorum buda bana kızımın jesti sanırım. Doğum nasıl olursa olsun mucizevidir. Bunu deneyimleyebildiğim için çok mutluyum. Herkese güzelliklerle dolu bir doğum diliyorum.