Etraf Yorumları ve Doğumsal Korkular

Merhaba, harika geçen gebeliğimin ardından planlı sezaryenle 38+4 te oğlumu kucağıma aldım. Hamileliğimin harika geçmesinin yanında doğuma yaklaşırken sürekli ağladım. Belimde 3 fıtık başlangıcı vardı, doktorlar bir sorun olmayacağını söyledi ama çok korkuyordum doğum vajinal de olsa sezaryen de olsa. Doğuma çok yaklaşırken her günüm neredeyse korkudan ağlamakla geçti. Birde gebelikte sağ olsun eşraf asla olumlu konuşmaz, doğum zor derler, sonrası daha zor derler, artık hayatının bittiğini ima ederler... Doğum için vajinal doğum olarak ilerledik ancak son kontrol günü doktorum bebeğimin kafasının biraz büyük olduğunu ve bu yüzden kanaldan geçerken zor olabileceğini söyledi. Ben de riske girmek istemedim ve sezaryen doğum istedim. İyi ki de istedim. Benim için doğumun şekli önemli değildi. Masaya yatana dek kalbim hala küt küt atıyordu ama o ağlama sesini duyduğum ilk an sanki içimde volkan patladı. Ben de ağladım ve o an tüm korkularım bir anda söndü. Bebeğimi gördüğümde vr kucağıma aldığımda söylediğim şeyler belki doğru sırayla değildir ama aynen şunlardı: "sen neymişsin böyle; bu zamana kadar nerdeydin ben boşuna yaşamışım" Dedim. Yani siz siz olun içinizi saçma korkularla doldurmayın. Bu harika his harika duygular bu kadar zor olsaydı kimse 1 den fazla doğurmazdı. :) şimdi bebeğim 4. aya girdi ve "bi emeklemeye başlasın ben seni o zaman görücem" diyen güruh türedi. ::))