Bebekle Dışarı Çıkmak

Merhabalar bebeğinizi bir fanusun içinde yetiştirmeyin dışarı çıkıp hava almasına farklı insanlar görmesine yeni ortamlar keşfetmesine olanak sağlayın. Kaygı bozukluğunuzla ilgili bellki bu konuda uzman birinden destek alabilirsiniz emin olun size de bebeğinize de çok iyi gelecektir 🫶🏼 bir parka gidebilirsiniz mesela bebeğinizle orada oynayan hareket halindeki çocukları izleyebilir dikkatini çeker. Bizde 4 aylığız 2,5 aylıkken uçağa bile bindik, haftanın 3 günü mutlaka dışarı çıkarız bazen mağaza gezeriz bazen yürüyüş yaparız. Bu şekilde kısıtlayarak kendinizide zamanla sıkışmış bunalmış hissedersiniz

Merhaba, öncelikle bu konuda adım atmanız çok güzel, sizi tebrik ederim. Birçok kişide var olan bir durum ama kabul etmiyoruz maalesef. İlk bebeğimde sizin gibiydim, kışın doğmuştu ve misafir geldiğinde bile aynı ortama sokmak istemiyordum. Dur şöyle olur böyle olur derken ilk hastalığını 6 aylıkken oldu ve şu an 20aylık sürekli hastalanıyor, en ufak bir şeyde hastalanıp zor geçiriyor. İkinci bebeğim oldu ve daha kırkımız çıkmadan bir sürü yer gezdik. Şehir dışına bile çıktık. Maşallah çok daha iyi ilerliyor süreç. Uyuması bile ilk bebeğimden rahat, her şeyi. Aslında bu benim kaygı bozukluğum geçtiği için değil, ikinci bebeğime artık ilki kadar özen gösteremediğim için diyorum 😂 ama şunu farkettim ki gerçekten kaygılı ebeveyndeki kaygı bebeklerimize yansıyor. Havalar ısındı, Viral enfeksiyonlar iyice azaldı. Size tavsiyem bebek arabasında akşamüzeri güneş kendini çektiğinde gezdirin parklarda sokaklarda. Açık havada bebeğinizle kahve için, alışveriş yapın hatta onunla birlikte dışardaki her işinizi halledin. İnanın böyle hem onlar hem biz rahatlıyoruz aslında. Hasta olursa da kendinizi suçlamayın gezdiğim için böyle oldu diye. Bebeğinizle birlikte güzel vakitler geçirmenizi dilerim, sevgiler

Özellikle havalar güzelken bu adımı atmak size de kolay olur. Akşam üstü yürüyüşe bile çıksanız hem size hem ona iyi gelir. İster kanguru ister bebek arabası. Sakin bi kafe biliyorsanız çay içmeye oturun, o bebek arabasındayken onunla konuşup güldürebilirsiniz ya da kanguruda uyurken soğuk bir şeyler içebilirsiniz. Eskiden olsa parka gidin çimlere oturun derdim ama kene muhabbeti beni se geriyor onu pek tavsiye edemem ama evinizin bahçesi varsa düzenli ilaçlanan, üzerine bir bez atıp oraya inebilirsiniz. Ben doğduğu günden beri çıkarıyorum valla her gün. Eğer çok rüzgar olursa bebek arabasına yağmur brandasını örtüp önünü açıyorum ve bebişi normalden bi tık daha ince giydiriyorum o zaman rüzgarda almamış oluyor. Denize yakın bi yerdeyseniz kumsala götürebilirsiniz, ufak bir şişme havuz içine tatlı su biraz oyuncak, farklı bir ortam, siz denize girebilirsiniz yanınızda biri olursa sırayla. Çocukla hayat çok rutin, o rutinden çıkmak en çok size iyi gelecektir. Mutlu anne, mutlu bebek :) dilerim en kısa zamanda aşabilirsiniz

Hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim tavsiyelerinizi mutlaka dinleyeceğim 💞

Merhaba benim oğlum prematüre doğdu o yüzden sızde ki kaygıları bende yaş adım ama şuan ben hemen hemen hergün parka çıkarıyorum akşam üstü 1 saat ben yürüyüş yapıyorum oda hava alıyor gelince yıkıyorum emzırıp uyutuyorum inanın hem uykusu düzene girdi hemde fiziki olarak daha aktifleşti

Merhaba biz ilk doğduğu zamandan beri çıktık. Zaten doktora götürmek için çıkıyoruz diyip sakin ve havadar kafelerde oturduk da açıkçası. Benim lohusalığım beni çok zorlamıştı ve dışarı da çıkmazsam galiba delirirdim. Bebekler dışarda çok rahatlıyorlar bence hem anneye de iyi geliyor elinde kahvesiyle yürümek. Galiba ebeveyn olunca 5dkyı bile romantize edip max mutluluğu sağlamak lazım diye düşünüyorum. Açık alanda caddede gezip 3-5 dk mağazalara girip çıkmanın size iyi geleceğini düşünüyorum.

Merhaba, bebeğimin sarılığı ve benim doğum sonrası komplikasyonlarım uzun sürdüğü için doğumdan itibaren haftada 3 kez çıkıyorduk. Eşimle olan çıkmalar arabayla planlı ve güvenli git gel acıkırsa emzirme odasında ya da arabada emzir şeklinde ilerledi. 3 haftalık olunca arada bir acaba bi hava alsam mı bunaldım ben ama nasıl yaparımlar başladı, hâlâ ağırdım bu arada hiçbir şeye halim yoktu sadece bunalıyordum ama ilk etapta evin alışverişini yapmak gibi bir hataya düşünce farkettim, bebekle çıkmak zaten zorken ben extra zorlaştırmıltm, bazen planlamayı yapamıyordum zaten 1saatim vardı emzirsem mi gidip gelsem mi vs diyene kadar çok günler geçti, bi gün karar verdim evi kendimi ayarladım uyanır uyanmaz altını değişip emzirip ana kucagına taktım küçük bir görev belirleyerek çıktım pastaneye gidio kendime minik bi tatlı alıp gelecektim ama yavas yürüyecektim. 3dakikalık,5dakikalık mesafe diye diye şimdi süre arttı. Çok büyük işlerin altına girmeden, en yakındaki parka gidip bi nefeslenin suyunuzu kahvenizi bi dilim kekinizi alıp, annenizle komşunuzla bi markete manava ugrayın, bi eczane işiniz varsa onu halletmek için çıkıverin, çıktıkça da sosyalleşiyor anneler bebeklerden dolayı, çünkü sizin gibi çok anne var dışarda bi göz teması arayan bi yoldaş bulmak isteyen

Merhaba,
Kaygı bozukluğu olan birçok anne bebekten sonra benzer duygular yaşıyor; yalnız olmadığını bilmeni isterim. Dışarıda kısa yürüyüşler, sakin parklar veya anne-bebek yogası gibi aktiviteler hem senin hem bebeğin için iyi gelebilir. Küçük adımlarla, yanında güvendiğin biriyle çıkmak kaygını azaltabilir.
Ben de 6 aylık bir bebek annesiyim ve ruh sağlığı uzmanı olarak Instagram sayfamda hem kaygı yönetimi hem de annelikle ilgili faydalı içerikler paylaşıyorum. Dilersen inceleyebilirsin:
📍 @uzman.zeynepsanli

Senin gibi hisseden diğer annelerin deneyimlerini okumak ve paylaşmak da güzel bir destek olabilir. Hepimiz bu yolculukta birbirimize güç veriyoruz.

Sevgiler,
Zeynep

4*aylık