Acil Sezaryen..

226 görüntüleme
G

Gül Ö.

 

16 Temmuz 2025 19:42
Merhabalar,

Benim aşamadığım kocaman bir travmam oldu.. Hamileliğim çok güzel ve sıkıntısız geçmişti ancak 38+1’de bebeğimin hareketlerini hissetmedim. Oysa önceki gün hastaneye gitmiştim ve doktor her şeyin çok iyi göründüğünü söylemişti. Hareketleri hissetmeyince önce kendim 3 saat kadar bekledim, baktım hareket yok sonra doğum acile gittim, oksijen ve serum verildi, NST de iyi gitmeyince 2.5 saat sonra müşahedeye aldılar. Müşahadede 1.5 saat kadar baktıktan sonra sizi acil sezaryene alacağız dediler, girmeden eşimi görmek istedim ancak izin vermediler, şoka uğramış bir şekilde ağlaya ağlaya gittim. Ameliyat esnasında bebeğimin ağlama sesini duydum, sonra sesi kesildi, bana göstermeden yoğun bakıma aldılar. Mekonyumunu yutmuş.. Başka hastaneye götürmüşler bebeğimi, 3 gün hastanede yattım, bebeğimi hiç göremedim. 4. Gün Hastaneden çıkar çıkmaz yanına gittik, oksijensiz kaldığı için soğutma yapılmış, ısıtma işlemi başlayacakmış. Mahvoldum o küçük bedeninin çektiklerine bakarken. Bir da hastanede enfeksiyon kaptı, 16 gece 17 gün kuvözde kaldı. Çok şükür hayata sımsıkı tutundu bebeğim. Babasıyla doğum için çok hayaller kurduk, hiçbiri gerçek olmadı. Ne kadar pembe düşünmüşüz her şeyi. 17 gün 17 yıl gibi geçti, o vücut ve kalp sızılarıyla süt sağmaya çalıştığım zamanları hiç unutamıyorum. Çok şükür bebeğimiz şu an kucağımda ancak uzun süre kendimi suçladım. Önceki gün çok mu yürüdüm, yediğim balık mı dokundu, kendimi çok mu yordum gibi gibi.. Oksijensiz kalmanın bebek üzerindeki etkilerini çok araştırdım, gitmediğim doktor kalmadı, onların söylediği küçücük bir ihtimal beni çok korkuttu. 3. Aydan sonra rahatlamaya başladım.. bıcır bıcır bir yavru oldu. Her gün egzersizlerini yaptırıyorum, sürekli oyunlar oynuyorum. Ancak o süreçte kendimi o kadar suçladım ki. Doktorlar doğru düzgün açıklama yapmadı, her şeyi araştırarak ben anlamaya çalıştım. Gestasyonel Proteinüri yazıyordu raporlarımda. O kadar kötüydüm ki bunun ne olduğunu çok sonra anladım. 13/8, 14/8 tansiyon bir günde proteinüriye neden olur mu? Kalp atışları düşen bir bebek için 4 saat acilde beklenilir mi, bir sürü düşünce kafamı kurcaladı durdu.. bir yandan da sürekli şükrettim beni acil sezaryene alma kararı verdikleri için. Hem şükran hem de sorular doldu içimde. İçimi dökmek istedim.. Bu güzel uygulamanız ve paylaşımlarınız için çok teşekkürler sevgili hocam, çocuklarımızla hep beraber güzel günler görmek dileğiyle 🙏🏻🌸

Bu vesileyle bir de şunu söylemek isterim, bu dönemde prematüre bebekler ile beraber riskli sayıldığımız için onları da çok araştırdım. Aylarca bebeğini bekleyen ve eline aldıktan sonra da sürekli endişelerle beraber mücadele eden prematüre bebeklerin anneleri; yavrularınız gibi sizler de koca yürekli, çok güçlü meleklersiniz, hepinize sarılıyorum ❤️
Yasemin İ. K.

Yasemin İ. K.

 

16 Temmuz 2025 19:54
Gül Hanım merhaba, öyle hissederek yazmışsınız ki gözlerim doldu gerçekten 😢 Her gebelik, her doğum o kadar farklı ki… iki bebeğimde de acil sezaryene alındım. İlki 38+0 ikincisi 37+2 de doğdu. İlk bebeğim enfeksiyon nedeniyle 5 gün yoğun bakımda kaldı. İkincisi ile birlikte evimize geldik Allah’ıma şükürler olsun. İkinci gebeliğimde de acil sezaryen dediklerinde öyle çaresiz hissettim ki kendimi… ilk bebeğim zaten 16aylıktı, evde bıraktım babaannesine çıktım, vedalaşamadım bile. Doğacak bebeğim için ise yine yogunbakıma alınır mı kaygısı, korkusu.. sezaryen sırasında sürekli tansiyonum düştü, strese girdim, sakinleştirici yaptılar. Öyle yoğun duygular ki bunlar sanırım ömür boyunca unutmayacağız. Allah hepimizin bebeklerine sağlıklı uzun ömürler versin 🤲🏻 bir bebek doğuyor bir anne doğuyor. Ve çok sancılı geçiyor. Ama öyle de güzel yani insan hiçbir şeye değişmez. Bekleyen dileyen herkese sağlıklı bebek doğurup büyütmeyi nasip etsin Allah 🙏
G

Gül Ö.

 

16 Temmuz 2025 20:01
Çok teşekkür ederim Yasemin hanım, ikimiz de benzer korkular, kaygılar yaşamışız.. ikinci doğumda kaç kat zor gelmiştir acil sezaryene alınmak.. çok şükür bebeklerimizle beraberiz, bu ne güzel bir teselli bizim için. Allah bizi artık yavrularımızdan hiç ayırmasın, dediğiniz gibi herkese güzel doğumlar nasip olsun 🌸❤️
N

Nurdan K.

 

19 Temmuz 2025 22:47
Merhaba Gül hanım acınızı o kadar derinden hissettim ki yazmadan geçemedim gözlerim dolu dolu okudum. Bende tam 38. Haftamda acil sezaryen ile doğuma alındım ve evladım aynı sizin yavrunuz gibi 17 gün kuvezde kaldı günde 5 kere emzirmeye hastaneye gidiyordum belim bükülmüştü dikişim enfeksiyon kapmak üzereydi ço fazla ağrım vardı ama inanın ağrım var demeye yüreğim el vermiyordu küveze gittigimde yavruma acılan o damar yolunu gördükçe ayak topuklarından kanlı pamukları gördükçe şuram ağrıyor demeye dilim varmıyordu sonsuz şükürler olsun evlatlarımız yanımızda sağlıklılar o süreci anlatmaya kelimer yetmez oğlum suan 14 aylık hala geceleri korkarak sıçrayarak uyanıyorum. Rabbim bütün anneleri ve evlatları sağlıklı bir şekilde kavuştursun Şükrümüzü artısın size evladınıza ve ailenize sağlıklı huzurlu musmutlu yıllar diliyorum ❤️
G

Gül Ö.

 

20 Temmuz 2025 00:03
Yavrularımızın tüm acıları gelmiş geçmiş olsun Nurda hanım, ne kadar da benzer olmuş durumları. Ben de bir hafta sonra emzirmeye başlayabilmiştim, günde yarım saat hakkımız vardı, hastane çok uzaktı ama o durumda nasıl da gitmişiz o yolları. İnsan nasıl da güçle doluyormuş, önceden söyleselerdi bu kadar ihtimal vermezdik belki. Çok çok şükür bu günlerimize, Allah bir daha yavrularımızın acısını göstermesin. Sizi de sevgiyle kucaklıyor, sizlere ve yavrunuza da sağlıklı ve mutlu bir ömür diliyorum. ❤️
N

Nurdan K.

 

20 Temmuz 2025 03:50
Evet Gül hanım kesinlikle öyle şuan ki duygu düşüncelerimizle kıyasladığımda Rabbim o an bizlere güç kuvvet vermiş diyorum… Çokk teşekkür ediyorum kıymetli dilekleriniz için güzel yüreğinize sağlık ❤️

Sohbete katılmak için Babysfer mobil uygulamasını kullanın.

Konulara yorum yapmak, yeni başlıklar açmak ve diğer ebeveynlerle etkileşime geçmek için mobil uygulamamızı indirin.

App Store'dan İndirGoogle Play'den İndir