2 Saatte Normal Doğum :)

39+0 sabahında hafif kan gelmesiyle doğum belirtim başladı. O zamana kadar sancı ya da başka bir belirtim olmadığı için hala birkaç günüm olduğunu düşünüyordum doğuma. Hatta o kadar ki, o gün ahududu yaprağı almıştım çayını yapmak için. Gün içinde adet sancısı şeklinde hafif hafif yoklayan ağrılar oldu ama ilk gebeliğim olduğu için doğum sancısının nasıl olduğunu bilmiyordum, çok daha şiddetli başlayacağını düşünmüştüm. O gün sabahtan akşama kadar çeşitli işlerden dolayı dışarıdaydım. Hamileliğimin en aktif günlerinden biriydi :) Akşama doğru sancılar biraz daha kendini belli etmeye başladı ve nişanım tamamen geldi ve daha hastane çantam hazır değildi… Akşam hızlıca çantayı hazırladık ve kasılma saymaya başladık. 3-4 dakikada bir kasılma vardı ve şiddeti artık artmaya başladığında hastaneye doğru yola çıktık. Gece 2.30 civarı yatışım yapıldığında açılmam sadece 2 cm’di ve ilk doğum olacağı için doğumun muhtemelen ertesi gün öğlen saatlerine kadar kalabileceğini söyledi doktor. Bu biraz motivasyonumu düşürse de kasılmaları elimden geldiğince kontrollü yönetmeye devam ettim. Bir saat sonra kasılmaların şiddeti artmıştı ve ayakta duramamaya başladım. Sabaha kadar sürerse epidural istemeyi bile düşünmeye başlamıştım bu noktada. Bağırışlarıma gelen ebe kontrol ettiğinde 6 cm’e ulaşmıştı açılma. Bir süre NST kontrolü devam etti ve saat 4’ü geçerken doğumhaneye indim. Kendi doktorum zaten gelemedi ama nöbetçi doktor bile neredeyse yetişemiyordu doğuma :) Sancıların şiddeti çok artmıştı bu noktada. Birkaç kez ıkındım ve saat 04.28’de bebişimi kucağıma aldım. O rahatlamanın tarifi mümkün değil… Kendi doktorum olmamasına rağmen isteklerim karşılandı. Bebeğimi kucağıma hemen aldım ve ten tene temas gerçekleştirdik. Kordonu akış tamamlanınca kesildi ve plasentası da gömülmek üzere teslim edildi. 2.30’da yatışım yapılan hastanede 4.30’da doğurmuştum :)

Başından beri vajinal doğum isteğim çok netti, kendimi de yapabileceğime inandırdım ve olumsuz hiçbir şey düşünmedim. Bunun mükafatını da aldığıma inanıyorum. Dileyen herkese nasip olur umarım, vajinal doğumdan korkanlara da motivasyon olması ümidiyle paylaşmak istedim hikayemi